Rusztowania ramowe lekkie typ Warszawa T-2

Podstawowe dane techniczne:

Nazwę rusztowania "Warszawa" przyjęto jako tradycyjną nazwę tego rusztowania, powszechnie stosowaną od około 35 lat.

Rusztowanie ramowe typu "Warszawa" może być zastosowane w budownictwie przy następujących rodzajach robót: murarskich, tynkarskich, ciesielskich, malarskich, montażowych, spawalniczych, instalacyjnych, szklarskich itp. Rusztowanie może być stosowane zarówno do wykonywania robót zewnętrznych jak wewnątrz budynków i hal produkcyjnych. Rusztowanie ramowe typu "Warszawa" odznacza się lekkością konstrukcji, łatwością i szybkością montażu. Cechą charakterystyczną rusztowania są bezśrubowe połączenia czopowe (czop - tuleja) łączące w zasadzie wszystkie elementy rusztowania. Ten rodzaj łączenia elementów rusztowania praktycznie wyklucza błędy montażowe i następstwa wynikające z nie dokręcenia lub przeciążenia śrub.

Elementy rusztowania wykonane są:

Każde nieruchome rusztowanie wieżowe ustawiane jest na podkładach drewnianych i na podstawkach śrubowych, służących do regulacji zarówno pionowego jak i poziomego ustawienia. Każde rusztowanie w dolnej części związane jest poprzeczkami i co najmniej dwoma przekątniami - usztywniającymi. Na równym podłożu dopuszcza się ustawienie rusztowania na podstawkach zwykłych. Rusztowania o wysokości do H = 4,5 m na twardym podłożu może być wyposażone w kółka jezdne ułatwiające przesuwanie rusztowania przy zmianie miejsca pracy.

Rusztowanie o wysokości H = 4,5 m przy robotach wewnętrznych i zewnętrznych może być stosowane jako wolna stojąca wieża bez kotwienia pod warunkiem bezwzględnego zabezpieczenia przed wywróceniem w wypadku wzrastającej siły wiatru do prędkości około 10m/sek. (przy prędkości wiatru przekraczającej 10m/sek. poruszają się grubsze gałęzie i cienkie pnie drzew). W takim przypadku rusztowanie należy kotwić do ściany w dwóch punktach na wysokości około 4 m nad podłożem.

Cięgna kotwiące muszą być rozstawione na zewnątrz rusztowania pod kątem 30º - 40º celem zabezpieczenia przed bocznym działaniem wywracającym wiatru. Można również kotwić do podłoża przy pomocy czterech odciągów linowych, mocowanych do rusztowania na wysokości 4 m nad podłożem i o nachyleniu 50º - 60º do poziomu. Siły kotwiące w linach około 170kG.

Rusztowanie o wysokości H = 6 m jako wolno stojąca wieża bez kotwienia może być stosowane tylko w pomieszczeniach zamkniętych. Przy robotach zewnętrznych w każdym przypadku należy kotwić jako rusztowanie H = 4,5 m w/g schematu opisanego powyżej.

Rusztowanie o wysokości H = 8 m należy kotwić do ściany w dwóch miejscach na wysokości około 5 m nad podłożem (cięgna kotwiące muszą być rozstawione na zewnątrz rusztowania pod kątem 30º - 40º) lub kotwić do podłoża pojedynczymi czterema odciągami linowymi mocowanymi na wysokości około 6m nad podłożem pod kątem 50º - 60º do poziomu. Siły kotwiące w linach około 200 kG.

Rusztowanie o wysokości H = 10 m należy kotwić do ściany w czterech miejscach po dwa na wysokości 3 i 8 m nad podłożem (cięgna rozstawione muszą być na zewnątrz rusztowania pod kątem 30º - 40º) lub kotwić pojedynczymi czterema odciągami linowymi mocowanymi na wysokości około 7-8 m nad podłożem pod kątem 50-60 do poziomu. Siła kotwiące około 400 kG.

Rusztowanie warszawskie Rusztowanie warszawskie